Logo ASK Soli Deo

Soli Deo

Akademickie Stowarzyszenie Katolickie

Czas to miłość

 
Zdjęcie członków stowarzyszenia (0)

Sekcja kulturalna

 

Jeżeli chcesz decydować o wyborze filmów, spektakli, koncertów na wspólne wyjścia dla członków Soli Deo, wstąp do sekcji kulturalnej! Jeżeli interesujesz się kinem, lubisz chodzić do teatru, piszesz wiersze, odkrywasz w sobie pasję do muzyki lub tańca, a może po prostu lubisz czytać kryminały- to miejsce jest właśnie dla Ciebie. Będziemy prowadzić dyskusje na tematy szeroko pojętej sztuki w przytulnych warszawskich kawiarenkach, organizować wyjścia kulturalne i, co najważniejsze, spędzać razem czas, dzieląc się przemyśleniami na różne tematy

SZEF: Anna Łepkowska  kontakt: [Ochrona antyspamowa adresów e-mail. Włącz javascript, aby zobaczyć adres]

integracyjna01.jpg

Sekcja integracyjna

Jeśli czujesz, że organizowanie imprez, wyjazdów to coś w czym czujesz się dobrze, albo po prostu chciałbyś nabrać doświadczenia w tej dziedzinie, decydować o tym gdzie chcesz jechać ,w jaki sposób spędzać czasz i tym samym integrować się z członkami stowarzyszenia, zapraszamy do wstąpienia do sekcji integracyjnej! Sekcja integracyjna zajmuje się integracją członków stowarzyszenia poprzez organizowanie imprez, balów oraz wyjazdów. Co roku odbywa się sylwester oraz obóz zerowy w górach dla studentów pragnących poznać naszą organizację. Ponadto zajmujemy się przygotowywaniem wypadów zimowych, wakacyjnych, a także weekendowych zarówno w Polsce jak i zagranicą.

SZEF: Maria Janik kontakt: [Ochrona antyspamowa adresów e-mail. Włącz javascript, aby zobaczyć adres]

formacyjna03.jpg

Sekcja formacyjna

Ważnym elementem naszej aktywności jest formacja. W każdym miesiącu organizujemy ogólnosolideową Mszę Świętą. Oprócz tego spotykamy się na adoracjach Najświętszego Sakramentu. Od lat organizujemy dla naszych członków rekolekcje wyjazdowe w podwarszawskich miejscowościach. Tradycją jest wspólny opłatek wigilijny. Rokrocznie organizujemy wyjazdy do Taize, na Światowe Dni Młodzieży i na Lednicę.   Koordynowaniem tego wszystkiego zajmuje się Sekcja Formacyjna (we współpracy z naszym duszpasterzem).

Chcesz dołączyć do sekcji? Napisz koniecznie do Mileny!

SZEF: Milena Domańska [Ochrona antyspamowa adresów e-mail. Włącz javascript, aby zobaczyć adres]

Sekcja finansowa

Bardzo ważna sekcja w Soli Deo. Faktury i pieniądze muszą się zgadzać co do grosza. Przelewy składek członkowskich oraz różne zwroty i sprawozdania do urzędów muszą być wykonane na czas. Tym właśnie - obładowana segregatorami z fakturami - zajmuje się sekcja finansowa na czele ze Skarbnikiem Zarządu Głównego. 

[Ochrona antyspamowa adresów e-mail. Włącz javascript, aby zobaczyć adres]

SZEF: Agnieszka Dąbrowska

Sekcja ŚDM

 Nie możesz doczekać się Światowych Dni Młodzieży? Chcesz wykorzystać swoje talenty i współtworzyć najważniejsze młodzieżowe wydarzenie tego roku? Dołącz do sekcji ŚDM!

Co robimy? Po pierwsze świetnie się razem bawimy, a ponadto:

-Patrol Franciszka, czyli studenckie rajdy autostopowe i rowerowe promujące ŚDM

-wyjazd Soli Deo i sympatyków na Światowe Dni Młodzieży,

-kurs hiszpańskiego,

-wolontariat krótkoterminowy w Krakowie, 

-wolontariat długoterminowy.

Masz pomysł, jak jeszcze moglibyśmy promować Światowe Dni Młodzieży albo spodobała? Przyjdź i opowiedz nam o nim! Czekamy na Ciebie!

SZEF: Małgorzata Matuszewska

 

Sekcja IT

Trzeba kilku osób, aby to wszystko, czyli strona www i newsletter, od strony technicznej w miarę sprawnie działało. To zadanie należy do naszych dzielnych informatyków z Sekcji IT.

SZEF: Konrad Bierzuński [Ochrona antyspamowa adresów e-mail. Włącz javascript, aby zobaczyć adres]

Prosimy pisać na ten adres wyłącznie w sprawach technicznych.

Uwagi dotyczące treści informacji na stronie i w Newsletterze, a także prośby o umieszczenie informacji prosimy kierować na adres: [Ochrona antyspamowa adresów e-mail. Włącz javascript, aby zobaczyć adres]

images/strona/kardynal Wyszynski.jpg

Patron

**"Soli Deo per Maria" - to zawołanie Stefana Wyszyńskiego stało się zawołaniem naszego stowarzyszenia, a Prymas Tysiąclecia stał się naszym patronem.

  **

Stefan Wyszyński urodził się 3 sierpnia 1901 r. w Zuzeli nad Bugiem, na pograniczu Podlasia i Mazowsza. Polska rozdarta była wówczas między trzech zaborców. Zuzela pozostawała pod panowaniem rosyjskim. Stefan, zatem od dziecka poznał smak niewoli i ukochał Polskę. Nad jego dzieciństwem zaciążyło dramatyczne wydarzenie śmierci matki. Umarła, kiedy miał zaledwie 9 lat. Przez całe życie tęsknił za nią. Ta tęsknota skierowała jego serce ku Matce Niebieskiej - ku tej, "która nie umiera", na Nią będzie też często wskazywał w swojej późniejszej pracy duszpasterskiej. Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie i Łomży wstąpił do Seminarium Duchownego we Włocławku, gdzie 3 sierpnia 1924 roku został wyświęcony na kapłana. Z powodu choroby święcony był sam, wkrótce po wyjściu ze szpitala. Z mszą świętą prymicyjną pojechał na Jasną Górę.

 

Po czterech latach studiów na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na Wydziale Prawa Kanonicznego i Nauk Społecznych uzyskał stopień doktora. Po studiach udał się w podróż naukową po krajach Europy Zachodniej. Po powrocie do kraju został profesorem nauk społecznych w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku, jednocześnie prowadził intensywną działalność społeczną wśród robotników Włocławka. Podczas wojny jako znany profesor-społecznik był imiennie poszukiwany przez Niemców. Ukrywał się między innymi we Wrociszewie i w Laskach pod Warszawą. W okresie powstania warszawskiego ks. Wyszyński pełnił obowiązki kapelana grupy "Kampinos" AK działającej w Laskach i okolicy oraz szpitala powstańczego w Laskach. Oprócz obowiązków duszpasterskich zbierał rannych, towarzyszył przy operacjach, podtrzymywał na duchu dotkniętych skutkami wojny. Z płonącej Warszawy pewnego dnia wiatr przyniósł mu nadpalona karteczkę ze słowami "Będziesz miłował".

 

Zaraz po zakończeniu działań wojennych ks. Wyszyński wrócił do Włocławka i zaczął organizować zniszczone w czasie wojny Seminarium Duchowne, którego został rektorem. W 1946 r. Pius XII mianował Stefana Wyszyńskiego biskupem, ordynariuszem diecezji lubelskiej. Po śmierci prymasa Augusta Hlonda 22 października 1948 ks. bp Wyszyński został wybrany arcybiskupem Gniezna i Warszawy i Prymasem Polski. W swoim liście duszpasterskim pisał wtedy: "Nie jestem ci ja ani politykiem, ani dyplomatą, nie jestem działaczem, ani reformatorem. Natomiast jestem ojcem waszym duchownym, pasterzem i biskupem dusz waszych, jestem apostołem Jezusa Chrystusa...".

 

Przyszły dla Kościoła czasy bardzo trudne, nasilały się jawne prześladowania. W tej sytuacji, aby chronić Kościół i Naród od napięć i rozlewu krwi Prymas Wyszyński podjął decyzję zawarcia Porozumienia podpisanego 14 II 1950 r. przez przedstawicieli Episkopatu i władz państwowych. Wobec braku Konstytucji była to jedyna deklaracja prawna określająca sytuację Kościoła w Polsce.

 

12 stycznia 1953 r. Stefan Wyszyński został kardynałem, nie mógł jednak pojechać do Rzymu, PRL-owskie władze nie przyznały mu paszportu. Osiem miesięcy później Wyszyński został aresztowany i wywieziony z Warszawy. Przebywał kolejno w Rywałdzie Królewskim, Stoczku Warmińskim, Prudniku i Komańczy w Bieszczadach. Dopiero w ostatnim miejscu internowania złagodzono rygor - tam też został napisany tekst odnowionych Ślubów Narodu, wygłoszonych na Jasnej Górze w sierpniu 1956 roku. W październiku kard. Wyszyński został uwolniony. W latach 1957-65 prowadził Wielką Nowennę przed Jubileuszem Tysiąclecia Chrztu Polski - niezwykłe, narodowe rekolekcje, które były jednocześnie aktem zawierzenia Polski Maryi. Uroczystości milenijne w 1966 r. przełamały w społeczeństwie polskim "barierę strachu". W latach sześćdziesiątych Prymas Polski czynnie uczestniczył w pracach Soboru Watykańskiego II, na jego prośbę również Ojciec Święty ogłosił Maryję Matką Kościoła. W okresie rodzącej się "Solidarności" Prymas Tysiąclecia pozostawał ośrodkiem równowagi i spokoju społecznego.

 

Zmarł 28 maja 1981 r. w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Na pogrzeb Stefana Wyszyńskiego w Warszawie 31 maja przybyło tysiące ludzi, wierzących i niewierzących. Był to prawdziwie królewski pogrzeb, wyrażający szacunek i cześć dla Prymasa Tysiąclecia, którego nazywano ojcem Narodu. W 1986 roku rozpoczął się jego proces kanonizacyjny.

joomla_logo_black.jpg

Obóz zerowy 2013

 

Jedziemy w góry! Jedź z nami!

Miejsce: Wetlina Data: 2-8 wrzesień Koszt: 450zł (dojazd, nocleg i wyżywienie) Zapisy: [Ochrona antyspamowa adresów e-mail. Włącz javascript, aby zobaczyć adres]

Będziemy chodzić po górach, integrować się, podziwiać piękno Bieszczad:-) Pierwszeństwo zapisów mają osoby z I roku studiów. Wyjazd bezalkoholowy.

ZAPRASZAMY!

Historia

Prehistoria

**czyli...burzliwe początki

**Po 1984 r., kiedy wraz ze zmianą ustawy o szkolnictwie wyższym zostały zlikwidowane drobne swobody akademickie, w tym możliwość tworzenia samorządów studenckich bez kontroli ze strony ministerstwa, władze pilnie strzegły, by na uczelniach nie mogły działać w sposób legalny organizacje nie podporządkowane PZPR. Dlatego działania wszelkich organizacji niezależnych miały charakter nieformalny. Liberalizację nastawienia władz przyniósł dopiero 1987 r., owocujący odradzaniem się Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Również wtedy, czyli w latach 1987-88, powstała idea powołania w Polsce katolickich organizacji młodzieżowych. W Warszawie w tym czasie panowała próżnia społeczna. Nie funkcjonowały żadne legalne organizacje studenckie, oprócz prokomunistycznego ZSP. Na uczelniach działały wprawdzie struktury jak NZS, Solidarność, ale ich zasięg ograniczał się do grupek bohaterskich zapaleńców.

Powstające Akademickie Stowarzyszenie Katolickie "Soli Deo" nie miało więc za zadanie stanowić opozycji w stosunku do odnawiającego się NZS. Powołanie katolickiego stowarzyszenia obok innych organizacji, było naturalnym uzupełnieniem przestrzeni społecznej na uczelniach. Główną ideą leżącą u podstaw powołania ASK "Soli Deo" nie była działalność polityczna, lecz prezentowanie koncepcji życia i działania zgodnej z zasadami wiary i moralności wypływającej z nauczania Kościoła katolickiego.

„Soli Deo" rodziło się jednak w bólach - idea stworzenia takiej organizacji nie spotkała się z pozytywnym odzewem zgromadzonej na rozmowach strony Kościoła. Wyczuwało się początkowo atmosferę nieufności wobec projektu. Wiele dyskusji wywołała również kwestia formy organizacyjnej, ideowej jak i dotyczącej składu władz powstającego Stowarzyszenia. W końcu jednak doszło do porozumienia i dnia 28 grudnia 1988 roku Wydział Społeczno-Administracyjny Urzędu m. St. Warszawy zarejestrował Stowarzyszenie Katolickiej Młodzieży Akademickiej Warszawa. Na pierwszym Walnym Zgromadzeniu SKMA okazało się, że Stowarzyszenie podzielone jest na dwa obozy skupione wokół kościoła św. Anny oraz Grupy Inicjacyjnej (studenci trzech warszawskich uczelni: PW, UW i SGGW, od nich wyszedł pomysł stworzenia katolickiej organizacji ideowo-wychowawczej). Po trzech miesiącach podział akademickiego środowiska katolickiego Warszawy stał się faktem - 28 II 1989 r. odbyło się spotkanie na Politechnice Warszawskiej, gdzie podjęto decyzję o złożeniu wniosku o rejestrację nowego stowarzyszenia o nazwie Akademickie Stowarzyszenie Katolickie "Soli Deo". "Soli Deo per Maria" ("Samemu Bogu przez Maryję") było to zawołanie ks. Kardynała Wyszyńskiego, którego Stowarzyszenie obrało sobie za patrona.

 

Do rejestracji doszło 3 VII 1989 roku w Sadzie Rejonowym w Warszawie. Pierwsze Walne Zgromadzenie miało miejsce w październiku tego samego roku - zostały na nim wybrane formalne władze Stowarzyszenia. Do zarządu Głównego zostali wybrani: Piotr Podgórski - prezes (PW), Robert Wyszyński - wiceprezes (UW), Krzysztof Pełka - wiceprezes (SGGW), Piotr Janowski - skarbnik (PW), , Marek Kubasik - sekretarz (SGPiS), Dariusz Figura - członek Zarządu (PW), Radosław Denis - członek Zarządu (AM). Również w październiku został wydany pierwszy numer "Biuletynu Informacyjnego" ASK "Soli Deo". 15 stycznia 1990 r. Jego Eminencja ks. Prymas kardynał Józef Glemp wyznaczył na kapelana głównego ,ASK "Soli Deo", ks. Józefa Maja.

 

Po 1990 roku pojawiło się wiele inicjatyw w działalności stowarzyszeniowej - "Soli Deo" zaczęło być znane i widziane na warszawskich uczelniach dzięki organizowanym przez siebie wykładom, kursom, rekolekcjom i działalności społecznej. W dniu 9 stycznia 1994 odbyło się IV Walne Zgromadzenie Stowarzyszenia, na którym przyjęto oficjalny znak Stowarzyszenia ASK "Soli Deo" w postaci złotego krzyża misyjnego na białej tarczy, z czerwonym napisem u góry ASK "Soli Deo".

"Soli Deo" w Szkole Głównej Handlowej (dawnej SGPiS)

Pod koniec roku 1990 pojawiły się plakaty i ogłoszenia na Uczelni, że w SGH powstaje "Soli Deo". Stowarzyszenie było przedstawiane jako organizacja katolicka zajmująca się zagospodarowaniem czasu młodzieży akademickiej. Jego początkowa działalność sprowadzała się do organizowania spotkań tematycznych, które odbywały się już w miłej atmosferze pokoju "Soli Deo". Dotyczyły one spraw wiary, problemów światopoglądowych... W grudniu 1990 roku odbyła się w SGPiS pierwsza Wigilia zorganizowana przez ASK "Soli Deo", które od tej pory stały się coroczną tradycją. Ciekawostką obrazującą ówczesną atmosferę na uczelni była pełna konsternacji reakcja pań na portierni, które widząc przechodzącego ks. Maja zdziwiły się "Ksiądz na SGPiS"? Obecnie "Soli Deo" obok innych organizacji studenckich jest codziennie obecne w życiu Szkoły. Stara się zapewnić studentom możliwość rozwoju intelektualnego i duchowego przez organizowane rekolekcje, spotkania formacyjne, wykłady i akcje. Jest największym kołem Stowarzyszenia.

Początki działalności koła na PW

W maju 1988 r. za zgodą JM Rektora PW oraz właściwych władz kościelnych powołany zostaje do życia studencki zespół problemowy. Pod wnioskiem o jego utworzenie podpisuje się 10 studentów PW.

Otwarcie się w 1988 r. możliwości aktywnego działania katolików na wyższych uczelniach powoduje, że środowisko studentów PW bierze udział w tworzeniu organizacji o nazwie Stowarzyszenie Katolickiej Młodzieży Akademickiej. Wydział Społeczno-Administracyjny Urzędu M. St. Warszawy rejestruje je 28 XII 1988 roku.

Studenci PW działający w SKMA dostrzegają, że dominujący głos w organizacji ma środowisko związane z Duszpasterstwem Akademickim przy kościele św. Anny w Warszawie. Dążąc do większej niezależności organizują w dniu 28 II 1989 r. spotkanie na PW, na którym formułują własne dążenia. Pod zredagowanym na spotkaniu listem otwartym podpisuje się 106 osób. Reprezentantem wspomnianej grupy staje się tzw. Komisja Wspólna.

2 III 1989 r. odbywa się na PW zebranie, na którym zostaje powołana do życia nowa organizacja o nazwie Akademickie Stowarzyszenie Katolickie "Soli Deo". Na listę jego założycieli wpisują się m.in. Piotr Gryza, Piotr Podgórski, Paweł Łatacz, Robert Mazurkiewicz, Wojciech Matyjasiak, Dariusz Figura, Piotr Jankowski, Marek Różycki.

3 VII 1989 r. Sąd Rejonowy w Warszawie wpisuje ASK "Soli Deo" do rejestru stowarzyszeń.